De afgelopen vijf weken hebben vijf Springeteers hun verhaal gedaan op onze Facebook en Instagram pagina’s. Benieuwd wat onze leeradviseurs zelf leren? Inspiratie op doen van één van onze developers? Of altijd al willen weten hoe die vriendelijke support medewerker er uitziet? Hier zijn alle posts van de afgelopen vijf weken, op chronologische volgorde:
“Ik was elf toen ik van Iran naar Nederland verhuisde. Ik kon meteen naar een basisschool. Een school voor kinderen die uit het buitenland kwamen. Tot mijn dertiende zat ik in groep zeven en acht. Binnen twee jaar sprak ik Nederlands. Daarna ging ik door naar een ‘gewone’ middelbare school. Ik kreeg HAVO-advies, maar ben VMBO gaan doen omdat de taal toch nog moeilijk was. HAVO had gekund, maar dan was ik een jaar blijven zitten. Dat vind ik niks. Ik wil vooruit gaan – dat zit in me. Van Iran naar Nederland. Van VMBO, naar MBO en daarna meteen HBO. Van kassamedewerker, naar manager, naar Springest. Bij mijn vorige baan werd ik tegengehouden door allerlei protocollen. Over vijf weken verhuist heel Springest van het Rokin naar de Houthavens. De verhuizing? Die heb ik op mijn manier geregeld. Geen protocol hield me tegen.”
Aida Nourany – Sinds 5 weken (inmiddels 10) onze nieuwe Office Manager. Bekijk het hier op Facebook
“Hackday is een Springest traditie die ik organiseer. Eens per zes weken, op een vrijdag, laten we ons ‘normale’ werk vallen. Iedereen werkt op die dag aan iets waar normaal gezien niet aan gewerkt wordt. Belangrijk is dat we nieuwe dingen uitproberen en leren, samenwerken en sowieso dat het gevoel versterkt wordt dat iedereen wat kan bijdragen aan Springest als product. Door een kleine feature te maken of een pagina uit te werken voelen we ons allemaal eigenaar van Springest.”
“Ik vind het gaaf wanneer mensen ervaren dat ze echt iets kunnen bouwen, ook al zeggen ze van zichzelf dat ze niet ‘technisch’ zijn. Programmeren kan vaak toch iets onbekends zijn. Door tijdens zo’n Hackday een feature voor de website te maken, een interne tool, of een handmatig proces te automatiseren, leren we allemaal meer over wat er mogelijk is. En ik? Ik ontwikkel me door mensen daarin te begeleiden. Iets wat ik met veel liefde doe.”
Mark Mulder is één van onze developers en fietst sinds 2013 iedere dag naar het Springest kantoor. Hier vind je het terug
“Ik begon bij Springest als stagiair. De switch van theorie naar praktijk was best groot. Ik kon snel aanpassen omdat ik vanaf het begin werd losgelaten. Nu werk ik hier twee dagen in de week en ga ik binnenkort voor drie aanvullende dagen mijn afstudeerstage doen. Ik kreeg een aanbiedingen om dit bij een ander, groter bedrijf te doen. Op papier staat dat beter, maar mijn doel is om in een korte tijd zoveel mogelijk leren. Bij grotere bedrijven kan je vaak maar één proces onderzoeken. Dat staat dit doel in de weg. Daarom sprong ik op de kans die ik kreeg om hier te blijven.”
“Mijn voornaamste werkervaring, voor Springest, was in de Horeca. Het restaurant waar ik werkte, had een hele hoge werkdruk. Je moet ontzettend secuur zijn. Binnen Finance heb je dat ook. Wat mij motiveert in Finance is dezelfde reden waarom ik in de Horeca werkte. De uitdaging om dingen zo makkelijk mogelijk te maken, maar toch secuur te doen.”
Alexander Arzoni is sinds September 2015 Finance Support bij Springest. Oh, en hij doet ieder uur tien push-ups. Hier zie je wat Facebook van Alex’s verhaal vindt
‘‘Ik was best onzeker. Ik piekerde over alles. ‘We’ll do it live’ – dat hoorde ik constant. Dat motto ging tegen mij in. Het liefst stelde ik voor iedere mogelijke keuze 10.000 vragen. Waarom? Kan het niet anders? Heeft het zin? Uiteindelijk kreeg ik minder gedaan. Als ik terug kon in de tijd om mezelf advies te geven? Ik zou tegen Josje-van-één-jaar-geleden zeggen: Je krijgt hier alle vrijheid. Durf het te gebruiken. Al die opties in je hoofd afwegen is nergens voor nodig.’’
Josje Karg is Leeradviseur bij Springest maar momenteel ook bezig om een Workation voor het hele team te organiseren waarbij we een week lang met z’n allen in het buitenland werken. Welke bestemming zal ze kiezen? Uitprinten en inlijsten? De foto staat hier
“Acht jaar geleden hoorde ik, via-via, over een kleine start-up op de Singel in Amsterdam. Springest, toen nog Eduhub. Ik studeerde politicologie en zocht een bijbaan; Springest was destijds ideaal daarvoor. Die studie was erg leuk, maar erg theoretisch. Ik miste de aansluiting op de praktijk, daarom ben ik steeds meer gaan werken en minder gaan studeren. Met veel plezier. Vijf jaar later moest ik, wegens omstandigheden, weg bij Springest. Die verandering was vreemd. Tegelijkertijd was het één van de beste dingen die me is overkomen. Ik kwam erachter dat, hoeveel je in deze omgeving ook kan leren, het een bepaalde comfort zone werd. Begrijp me niet verkeerd, het was geen makkelijke stap. Maar man…wat ben ik ervan gegroeid. Nu ben ik terug. Maar niet meer de Annika van vijf jaar geleden.”
“Bij Springest leerde ik zakelijke besluiten nemen op basis van data. Feiten. Cijfers. Maar de grote, persoonlijke besluiten die ik in mijn leven heb genomen kwamen niet uit mijn hoofd. Die kwamen uit mijn hart. Misschien is dat het verschil – en de balans – tussen je werk en je privé leven. Maar als je met passie werkt, is die balans soms een strijd. Hoofd versus hart. Af en toe nog best lastig. Maar ik geloof dat er een middenweg is. Die twee kunnen elkaar ondersteunen. Hoe? Weet ik nog niet. Maar ik ben er naar op zoek.”
Annika Tol was Springeteer van 2009 tot 2014 en is sinds eind vorig jaar weer terug bij Springest (waar wij heel blij mee zijn.) Bekijk de reacties op Annika’s verhaal
